Uyandım.Beynim yoktu..Masadaki not beynimin karantinaya alındığını anlatmaya calısıyordu.Yürümeye calıstım,yürüyemedim.Burnum ilk defa duydugu kokuyu beynime iletmeye calısıyordu.Duyuramadı.Burnum iletiyordu,beynim duyamıyordu.Koku,vücudumda hükümlü sıfatının karanlığına coktan sinmişti.Terlemeye başladıgımı düsünüyordum.Düşünemedim.Ağladıgımı farkedebilmiştim.Ama gözyaşlarım piç gibi sahipsiz kalmıştı ve bir piç gibi odada amaçsızca sürtüyordu.Yalnız yatmıştım,yalnız kalkmamıştım.Sol tarafımda yalnızca kalbim uzanıyordu.Kalbim uzanıyordu,kalbimi cevreleyen yapı kendini astığı duvardan sallanıyordu.Kalbim atıyordu,kalbim kanı pompalayamıyordu.Vücudumun soguduğunu farkedebilmiştim,kalbimin yerinde olmadığını farkedememiştim.Karantinada kalmış beyne sahiptim..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 Cuk:
Yorum Gönder